هزاره‎ سوم را تحت عنوان عصر دانايي و عصر انفجار اطلاعات ناميده‎اند. آموزش و پرورش كه در دوره‎هاي طولاني گذشته، عمده فعاليت خود را به انتقال اطلاعات و افزايش محفوظات فراگيران اختصاص داده بود  در فضای آموزشی قرن 21، به دنبال مقوله­ های سرعت، دقت، مهارت، ارتباطات، اطلاعات و فناوری­های نوین است. در این فضا؛ کلاس درس تحت عنوان سلف سرویس عمومی و مدرسه، تحت عنوان جمهوری دانش نام گرفته است که از استانداردهایی خاص پیروی می­ کنند که باید در بکارگیری آنها دقت­ های لازم لحاظ گردد

تجربه كشورهای جهان نشان می­دهد كه نوآوری آموزشی و ایجاد تحول در نظام آموزشی و پرورشی بدون همراهی و پذیرش معلمان میسر نیست. در واقع، كانون هر تحول و اصلاحی را باید در جامعه معلمان جستجو كرد. معلم، به عنوان مهمترین رکن و منبع در سازمان آموزش و پرورش، بدون آگاهی داشتن از پیچیدگی تحولات جهانی و برخورداری از انواع دانش و مهارت­ها هرگز قادر نخواهد بود وظیفه خطیر خود را به نحو شایسته به انجام برساند. به همین دلیل، گفته شده است که در هزاره کنونی، توانایی حرفه­ای معلمان، از طریق بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند یاددهی و یادگیری افزایش خواهد یافت .

معلمانی كه از فناوری در تدریس استفاده می­ كنند، نه تنها نسبت به همكاران خود تعامل بیشتری دارند؛ بلکه آنان قدرت ریسک ­پذیری بالایی داشته و بطور پیوسته بدنبال یادگیری مستمر و مادام­ العمر دانش­ آموزان خود هستند .

از طرف دیگر، تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به دانش ­آموزان فرصت تسلط بر فناوری و خودراهبری می ­دهد. در واقع، معلم با تغییر نقش خود از انتقال دهنده به تسهیل كننده می­تواند به ارائه محتوای اطلاعات به دانش­آموز بپردازد و از طرف دیگر، فعالیت­های یادگیرنده را كه نتیجه آن یادگیری است، تسهیل نماید . لازمه ایفای چنین نقشی، وجود معلمانی توانمند و ماهر در زمینه موضوع­های مورد تدریس و كاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات است تا با برخورداری از مهارت­های لازم جهت استفاده از فناوری ارتباطات و اطلاعات در فرایند تاثیرگذار یاددهی-یادگیری بتوانند از انواع فناوری­های مرتبط و متناسب با درس و محتوا بهره ­مند شوند و فرایند یادگیری را اثربخش­ تر و جذاب تر كنند و با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند تدریس موجب شوند تا حواس بیشتری از دانش­ آموزان به كار بیفتد و یادگیری بهتر صورت گیرد.

با بررسي آمار و اطلاعات موجود در مورد ميزان گسترش فناوري اطلاعات در آموزش و پرورش كشورهاي جهان درمي­ يابيم كه در بسياري از كشورهاي دنيا از جمله كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه، براي تجهيز مدارس با امكانات گوناگوني همچون رايانه و اينترنت، برنامه ­هاي جامعي وجود دارد. بطوری که در پژوهش­های مختلف همچون گروهی از دانشمندان و صاحبنظران عرصه تعلیم و تربیت ، به اهمیت بهره­ گیری فناوري اطلاعات و ارتباطات در فرایند یاددهی و یادگیری و اثربخشی آن در بهبود یادگیری به واسطه امکان شبیه سازی، شبکه آموزشی، یادگیری به کمک کامپیوتر، آزمایشگاه مجازی، کارگاه­های مجازی، هسته ­های پژوهش، کار گروهی با استفاده از کامپیوتر و اینترنت، جستجو و پژوهش از طریق وب و تهیه طرح درس و ارزشیابی اشاره شده است.

كليد تلفيق فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش و یادگیری، صلاحيت‌هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات معلم و تجربيات اوست. مهارت معلم در آموزش، سبب تلفيق فناوري اطلاعات و ارتباطات با فرايند ياددهي-يادگيري مي‌شود، بسياري از نوآوري‌ها در آموزش به صلاحيت حرفه‌اي معلم وابسته‌اند. تعريف يونسكو از استاندارد صلاحيت فناوري اطلاعات و ارتباطات معلم، با توجه به سياست ملي، برنامه‌ريزي درسي، ارزشيابي، تعليم و تربيت، سازمان، مديريت، توسعه حرفه‌اي معلم و مهارت‌هاي مربوط به فناوري اطلاعات و ارتباطات عبارت است از اینکه معلمان بايد مهارت پايه عملكرد نرم‌افزار و سخت‌افزار، همچنين نرم‌افزارهاي كاربردي، وب، نرم‌افزارهاي ارتباطي، نرم‌افزارهاي نمايشي و كاربردهاي مديريتي را بدانند. آنها بايد قادر به طراحي فناوري اطلاعات و ارتباطات مبتني بر دانش ارتباطات و استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات در پشتيباني توسعه مهارت دانش فراگيرندگان، استمرار و تفكر يادگيري باشند .

یافته‌های حاصل از پژوهش‌ها به وضوح نشان می‌دهد که دانش‌آموزان و دانشجویان هنگامی‌که از نظر ذهنی درگیر فعالیت‌های با‌معنا، متناسب و برانگیزاننده هستند، بیشتر یاد می‌گیرند  فناوری از راه‌های مختلف بر یادگیری اثر می‌گذارد؛ ترکیبی از پژوهش‌های نو را فراهم می سازد. همراه با پداگوژی (علم یاددهی و یادگیری) می‌تواند: جهت تغییر را مشخص کند و پلی برای دستیابی به کیفیت در یادگیری باشد. همچنین زمینه‌ای برای تصمیم گیری درست و مبتنی بر اطلاعات کافی را فراهم سازد. در این فرایند مربیان انتخاب دیگری ندارند. «مدرسه» ‌ها باید خود را همگام با تغییرات متحول سازند، در غیر این صورت به تدریج منسوخ خواهند شد. همانطور که پزشک باید از آخرین پژوهش‌های علم داروسازی برای تجویز دارو به بیمار و حقوقدان باید نسبت به آخرین قوانین وضع شده توسط قانونگذاران مطلع باشد، معلمان نیز باید نسبت به تازه‌ترین شیوه‌های عمل در حوزه یاددهی-یادگیری و بهینه‌سازی یادگیری دانش‌آموزان مطلع و کوشا باشند. در حالی‌که چنین شیوه‌های عمل در برخی از مدارس و مناطق ممکن است به اجرا درآید، لازم است برای تمامی مدارس امکان استفاده از آخرین یافته‌های پژوهشی به‌طور منظم فراهم شود تا در جهت ایجاد تغییر روش‌های تدریس و به‌کار‌گیری این یافته‌ها در سنجش یادگیری هدایت گردند. چنین گذاری ایجاب می‌کند تا معلمان و مدیران آموزشی خود به کارکنان دانش با مجموعه‌ای از مهارت‌های قرن بیست و یکم مجهز شوند. مدیران مدارس نیازمند به هدایت تغییر با ایفای نقش جدید، با همیاری و تفکر خلاق برای به‌کار‌گیری «علم یادگیری» در نظام مدارس می‌باشند. کلیه دانش‌آموزان باید بتوانند از فرصت حضور پویا در مدارس با کیفیت برای مقابله با چالش‌های عصر دیجیتال بهره‌مند گردند. الزامات برای استفاده درست از علم و هنر یاددهی-یادگیری در ایفای نقش معلم و یادگیرنده، تدوین برنامه درسی، سنجش یادگیری، استقرار زیربناها و مشارکت جامعه محلی بسیار سنگین است. به‌طور خلاصه می‌توان گفت، مهارت‌های یادگیری قرن بیست و یکم عمده‌ترین نقش بنیادی را بهبودی بخشیدن به فرایند‌ها در مدارس، بر‌عهده دارد. با تسلط بر مهارت‌های یادگیری قرن بیست و یکم (مهارت‌های شناختی، ارتباطی و پژوهشی) یادگیرندگان بدون در نظر گرفتن سن، جنسیت و تبار اقتصادی- اجتماعی و در حد تحصیلی خود می‌توانند از طریق فعالیت ذهنی ناب، در بحر عمل معنادار و پر‌چالش یادگیری غوطه‌ور گردند و هر یک درّ غلطان متناسب با نیاز یادگیری خود را بیابند